در آخرین شب جمعه ی سال 94 در سوگ استادی پارسا، فرهیخته و فرزانه به عزا می نشینیم، که بیش از نیم قرن کرسی تدریس سطوح عالیه را در مسجد اعظم قم به خود اختصاص داده، ده ها هزار شاگرد تربیت کرده، ده ها اثر جاودانه از خود به یادگار نهاد.
آیة الله حاج شیخ مصطفی اعتمادی در سال 1344 ق. در شهر خواجه، در 25 کیلومتری شهر تبریز دیده به جهان گشود.
مقدمات را در محضر پدر بزرگوارش مرحوم حاج میرزا علی آقا خواجه ای که از اوتاد زمان بود فراخواند، سپس راهی قم شده، پس از تکمیل سطوح عالیه از محضر آیات عظام حجت، بروجردی و شریعتمداری استفاده کرده، به تدریس، تالیف، تحقیق و تربیت شاگردان پرداخت.
در مدرسه حقانی اقامه جماعت می کرد، در ایام تبلیغی به سفر تبلیغی میرفت و هرگز سنگر محراب، منبر و تدریس را رها نکرد و تا واپسین لحظات عمر به استاد بزرگوارش وفادار ماند.
او که همه ساله در ایام فاطمیه مجلس روضه برپا میکرد، در شب شهادت حضرت فاطمه (س) در جوار حضرت معصومه به خاک سپرده شد.
پدر بزرگوارش مرحوم حاج میرزا علی آقا خواجه از نوادر روزگار و اسوه ی تقوا و فضیلت بود، در مسجد مدرسه حسن پادشاه و مسجد امامزاده سید حمزه در تبریز اقامه ی جماعت می کرد. به سال 1399 در تبریز در گذشت و پیکر مقدسش به قم حمل شده در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
