اولین سفر اینجانب به حجاز در سال 1354ش. بود.
در آن سفر در بعثه ی یکی از مراجع بزرگ تقلید بودم که صدیق ارجمند، خطیب توانا مرحوم حاج شیخ محمود وحدت نیز در آن بعثه حضور داشت.
با توجه به این که ایشان مکرر به حج مشرّف شده بود، همه ی اماکن زیارتی و تاریخی را می شناخت، از جمله اماکنی که ما را به آن ها راهنمایی مرد، زادگاه حضرت فاطمه در نزدیکی مسجد الحرام بود.
آن جا مسجدی بود مشهور به مسجد حضرت فاطمه و تابلوی بزرگی داشت به عنوان: «مولد فاطمة».
کوچه تنگی بود به نام «رقاق الحجر» که منتهی می شد به مولد حضرت فاطمه و تعدادی کتاب فروشی در آن کوچه بود.
ما همه ساله به آن کتابفروشی ها سر می زدیم و گاهی کتاب تهیه می کردیم و همه روزه در مسیر مسجد الحرام به زادگاه حضرت فاطمه می رفتیم و در آن جا دو رکعت نماز تحیت می خواندیم.
مخزومی صاحب «الجامع اللّطیف» می نویسد: طبری آن خانه را «دار خزیمه» ثبت کرده و ارزقی گفته: آن جا خانه ی حضرت خدیجه بود و عروسی حضرت خدیجه در آن خانه واقع و حضرت فاطمه در آن خانه متولد شده است.
بر فراز آن خانه گنبدی بود که آن را «قبة الوحی» می نامیدند.
در پایان ار محب الدین طبری نقل کرده که در مکّه معظمه بعد از مسجد الحرام از همه جا برتر و شریف تر می باشد. (1)
با کمال تاسف آن خانه و مسجد را دولت بی فرهنگ سعودی با خاک یکسان کرده و جای آن را آسفالت نموده است که دیگر قابل شناسایی نیست.
----------------------------------
الجامع اللّطیف، ص 327.
